Sunday, May 30, 2010


डोळ्याखालची काळी वर्तुळे
मर मर कष्ट केल्याचा जसा पुरावा
रहाटगाड्यासाठी केलेली धडपड रोजचीच


घरून आलेला नवर्‍याचा फोन
नवर्‍याला सांगितलेला ठाव ठिकाणा
तो म्हणाला येतो आणायला
त्यामुळे मिळालेले आत्मिक  समाधान

त्यात आज नवरा खुशीत
गाडीत लावलेले सलील चे गाणे
वाटते हा प्रवास, असाच चालू रहावा

त्याने दिलेला मोगरा
क्षण भर का होईना
पूर्वीच्या दिवसाना उजाळा


पूर्वीचे दिवस आठवून
गालावर पडलेली खली
त्यावेळी सारखी पडायची खलि
जशी रोज होते मराठी घरात कुकरची शिटी


 अश्याच आठवणी ना उजाळा देत
मैलभर चा तो प्रवास संपतो
रखवालदार दरवाजा करर्रर्र्र करत उघडतो


निष्पाप अशी ती पोर
वाट पाहून दमुन झोपलेली असते.
माझे मन मात्र उद्याच्या
वेळापत्रकात गुंतलेले असते

No comments:

Post a Comment